طارم هاشمی را می توان برنجی نامید که توسط کشاورزان توسعه داده شده و مراکز تحقیقاتی و سازمان های دولتی هیچ نقشی در ترویج این رقم نداشتند. دلیل بازار پسندی و محبوبیت بالای این محصول را می توان ماندگاری بالای این محصول می باشد، به طوری که تا ساعت ها بعد از پخت نرمی و طعم خوب خود را حفظ می کند. و توانسته جای خود را در سفره های ایرانی باز کند به طوری که تبدیل به بیشترین رقمی شده که در شالیزارهای شمالی کشت می شود، و با برآورده شدن رضایت مشتری بیشترین میزان تولید، مصرف و خرید برنج ایرانی را به خود اختصاص داده است.
برنج علی کاظمی ابتدا در سال ۱۳۶۰ توسط یکی از کشاورزان گیلانی به نام علی کاظمی ساکن روستای شکارگوراب بالا از توابع شهرستان فومن، شناسایی شد. او در حین برداشت متوجه یک خوشه از برنج شد که برای او جدید بود و تاکنون مشاهده نکرده بود. او این خوشه ها را نگه داشت و در طی هفت سال به ازدیاد آن پرداخت. او متوجه شد که این برنج نسبت به رقم پایه آن که برنج بینام بود، طعم و عطر بهتری دارد و همچنین میزان زودرسی آن نیز بهینه تر می باشد.
بعد از آن بود که کشاورزان همسایه و شهرهای دیگر به این برنج علاقه مند شدند و شروع به کاشت این نوع برنج در مزارع خود کردند. برنج علی کاظمی در واقع حاصا جهش ژنتیکی برنج بینام در مزرعه اقای علی کاظمی بود که او توانست آن را به درستی تشخیص دهد و شناسایی کند.
نظرت چیه؟